Güney Endonezya ' nın dağlarında çok eski bir nüfus var, toraja. Bölgenin en izole noktalarında yaşıyorlar

Güney Endonezya ' nın dağlarında çok eski bir nüfus var, toraja. Bölgenin en izole noktalarında yaşıyorlar yüzyıllar içinde, onun yerine kaybolan bazı gelenekler korunmuşlardır. Bunlardan birine aluk ' a aluk denir, ölüler dünyasını (yeraltı), gökten (üstün), hayattaki insanların (yeryüzünde) ayıran.
Insan öldüğünde ceset mumyalanmış ve kaya mezarlarına gömülür.
Mumyalama, ailenin her 3 yılda bir, önceden belirlenmemiş bir, ancak genellikle ağustos ayında gerçekleşen sevdiklerini mezardan çıkarmasını sağlar.
Ama hepsi bu değil: mezardan sonra bedenler, bu etkinliğin şerefine gerçekleşen festival boyunca gösterilen önce yeni elbiseler, penye ve bazen makyaj ile kaplı.
Sonunda yine tabutlarda kaçak ve mezarlara taşındılar, bir sonraki mezarları bekliyorlar.
Toraja ' ya göre bu gelenek ölümü mutlu bir şekilde görmesini sağlıyor, neredeyse er ya da geç hepimizin bununla yüzleşmek zorunda kalacağı gerçeğini aşıyor.