Slav kültürünün kökenleri

Boris Alexandrovich Rybakov. "Eski Slavların putperestliği" kitabı . İKİNCİ KISIM. ANTİK KAVRAMLAR. Beşinci Bölüm Slav kültürünün kökenleri. 

Birkaç bin yıldır Slavlar tarihinin belirli bir tematik bölümünün kesitsel bir incelemesini başlatan her araştırmacı, Slavların kökeni ve tarihsel kaderi hakkındaki görüşlerini sunmalı, bu süreçlerin anlayışlarında kronolojik ve bölgesel çerçeveyi ana hatlarıyla belirtmelidir. En kolay yol, görüşleri kabul edilebilir görünen çeşitli akademisyenlerin çalışmalarına atıfta bulunmaktır, ancak ne yazık ki, Slav etnogenezi konularında önemli bir anlaşmazlık var ve bir veya başka bir yazarla tamamen anlaşmak imkansız görünüyor. En makul, en iyi düşünülmüş unsurları yalnızca daha fazla yansıma için malzeme olarak alabilirsiniz. Bu karmaşık sorunun tek ve her şeyi uzlaştıran bir görüşünün olmaması ve ona yaklaşımdaki farklılık ile bağlantılı olarak, her yeni çalışma zorunlu olarak öznel olacaktır; bu, bu kitap için de aynı şekilde geçerlidir.

İnsanların oluşum biçimleri ve nedenleri hakkında uzun tartışmalardan sonra, şimdi bu sürecin karıştırıldığı açıklığa kavuştu: nispeten küçük bir merkezden doğal üreme ile ilişkili bir grubun yeniden yerleşimini hesaba katmak gerekir; tehcir ve kolonizasyon düşünülmelidir. Bazı durumlarda tüm bu genişleme türleri, substrat ve asimilasyon sorunları ile ilgilidir; ikincisi iki versiyonda olabilir: yabancılar doğal ortamda çözülür veya kendilerine boyun eğdirir, kendilerini severler.

Aynı zamanda, kabilelerin kültürel entegrasyonu süreci genişleme ile birlikte ilerleyebilir . Yakınlaşma kabileleri yakından ilişkili olabilir, uzaktan ilişkili olabilir,  bu kültürel birliğin gelişimini farklı şekillerde etkiler ve komşularına tamamen yabancı olabilir.

İlkelliğin, fetih veya geçici teslimiyetin daha yüksek gelişim aşamasında entegrasyon sürecinde, adı alt kabilelere yasadışı olarak dağıtılabilen ve böylece uygar ülkelerden coğrafyacılar tarafından yanlış anlaşılabilen bir hegemonik kabilenin kısa süreli adaylığı önemli bir rol oynamaktadır.

Farklı milletlerden ve özellikle geniş bir alanı işgal edenler ile, genellikle farklı etki alanlarına katılımları, ulusun dışında iki veya daha fazla kültürel alanın ortaya çıkması, onu farklı şekilde etkilemesi nedeniyle birliklerinde (geçici veya nihai) bir bölünme vardı. Sonuç olarak, bu bir ulusun parçalanmasının, hatta ortadan kaybolmasının ortaya çıkmasına neden oldu.

Tarihsel süreç, bu fenomenlerin hepsi aynı anda ve dahası, farklı yoğunluklarda, tek bir ulusun yaşadığı farklı alanlarda, etnogenetik tabloyu son derece karıştırdı.

Yukarıdakilerden elde edilen sonuç şudur: bir vatandaşlık oluşturma süreci o kadar karmaşık ve çeşitlidir ki, elbette tam bir kesinlik, etnik sınırların doğruluğu ve etnik özelliklerin netliği beklemek imkansızdır.

Etnik özellikler olarak adlandırılan özellikler çok keyfidir. Bir veya daha fazla kişinin dili , en belirgin etnik işaret , diğer insanlarla iletişim aracı olabilir; uzun süredir iki dillilik,  özellikle yüzyıllarca süren halkların şerit yerleşimli yerleşimi durumunda oluşur . Bazen büyük büyükbabaların dili unutulur, ancak etnik kimlik kalır .

Fiziksel insan türlerinin çeşitliliğini inceleyen antropoloji, dil alanlarıyla tam bir tesadüf olmadığını , dilin ve fiziksel türün çakışabileceğini, ancak çakışmayabileceğini göstermiştir.

Onların haritalar üzerinde Antropologlar gerçek tarihsel sürecin karmaşıklığı, dolanması ve gösterdi iç içe geçmiş kavimler ve kabilelere yerleşim, sömürgecilik, entegrasyon, asimilasyon ve benzeri sonucu olmuştur. N. Bir çok doğru ve bilim cevapları için önemli verebilir küçük bir coğrafi aralık antropoloji konularda ancak ikincil Slavlar sonuçları antropologların kökenli soru üzerine tarihçiler ve dilbilimciler Slavlar belirli saatlerinde bazı bölgelerde de düşündürmektedir eğer antropologlar ön belirtebilirsiniz ne yaşamış bladayuschy fiziksel türü burada, komşu ve ikincil tipleri ile benzerlikler veya farklılıklar, burada yoktur.

gitgide artmasıyla paleoantropolojik gelecek antropoloji iyi tarihli malzemeyi Slav etnogenezinde birçok karmaşık bileşenlerini çözülmeye muhtemeldir, ama her zaman önünde ciddi bir engel olacaktır kremasyon asırlık gelenek, paleoantropolojik haritalarda onarılamaz beyaz lekeler bıraktı.

Güvenilir, ancak koşulsuz olmayan bir kaynak, maddi kültürün ve öncelikle arkeolojinin tarihidir. Bu bilimin ana avantajı, eski yaşamın gerçek kalıntıları olan belirli malzemelerin işlenmesidir. Nesnelerin doğru şekilde tarihlendirilmesi ve kronolojik eksenler boyunca karşılaştırılabilirlik özellikle önemlidir - mevcut kültürler için yatay olarak ve önceki ve sonraki kültürler için dikey olarak.

Bununla birlikte, burada arkeoloji ve etnografi de dahil olmak üzere maddi kültür anıtları bazı tehlikelerle doludur: farklı ekonomik sistemlere ve farklı yaşam tarzlarına sahip insanlar aynı dili konuşabilir ; aynı zamanda, tek bir etnografik materyal kültürü en yabancı dil gruplarına ait etnik grupları kapsayabilir. Bunu bir örnekle açıklayayım. Estonyalılar ve Letonyalılar binyıl uzunluğunda bir mahallede çok benzer bir kültür geliştirdiler ; benzerlik zaten Orta Çağ'dan gelen bir takım işaretlerde kendini gösterir ve yine de bazıları Finno-Ugric dil ailesine (Estonyalılar) aitken , diğerleri Hint-Avrupa'ya (Letonyalılar) aittir .

19. yüzyılın Ryazan köylerinin nüfusunun, tamamen farklı ekipmanlara inşa edilmiş Don Kazaklarının zengin mülkleri , sığır, silah ve Kafkas tipi kıyafetlerle dolu sazdan çatılar, sıkışık, eskiden tavuk kulübeleri ve kötü tarımsal yaşamla birlikteliğini görsel olarak algılamak zordur . Bu arada, hem Ryazanlar hem de Don halkı sadece Ruslar değil, aynı zamanda aynı güney Büyük Rus lehçesini , dahası, lehçenin bir versiyonunda konuşan insanlardır .

Her ikisinin de ayinlerinde, geleneklerinde ve şarkılarında ortak birçok şey var. Ama Don ve Ryazan XVIII - XIX yüzyıllara bakarsanız. gelecekteki bir arkeolog gözüyle onları güvenle farklı kültürlere bağlayacağı doğru tahmin edilebilir. Avantajımız, hem Ryazan köylülerinin hem de Don stanitsa'nın dilini, geleneklerini, şarkılarını biliyoruz ve etnik kimlik kurabiliyoruz . Dahası, yazılı kaynaklar sayesinde, bazılarının ne zaman ve neden başkalarından izole edildiğini biliyoruz: 15. yüzyılın sonunda. III.İvan, insanların Don'a gitmesine izin vermek için Ryazan Prenses Agrafen'i yasakladı ; o zaman bile Ryazans'ın güneye çıkışı başladı, zaten beş yüz yıl önce Don Kazakları oluşmaya başladı. Arkeolojik verileri özetlerken, çoğu durumda, bizim için doğru görünen sonuçlarımızı kontrol etmek için bu tür fırsatlardan mahrumuz.

Daha sonraki Slavların köklerini aramak için sessiz arkeolojik antik çağa derinleşme, yukarıdaki örneklerin göründüğü gibi umutsuz değildir, çünkü çoğu durumda arkeolojik birlik (“arkeolojik kültür”) etnik eğilimi yansıtır , ancak istisnaları hatırlamamız gerekir. Bazı verilerin gizliliğine ve eksikliğine rağmen, böyle bir derinleşmenin tüm bilimlerin kullanılmasını gerektirmesi oldukça doğaldır .

Eski Slavlarla ilgili olarak, öncelikle Slavların atalarının bulunduğu yerin nerede olduğunu bilmek isteriz .

Ataların evi, tek bir dili olan tek bir insanın orijinal yaşam alanı olarak anlaşılmamalıdır. Ataların evi, alışılmadık derecede kafa karıştırıcı ve etnogenetik sürecin belirlenmesi zor olan çok bulanık sınırlara sahip koşullu bir alandır. Etnogenetik sürecin karmaşıklığı, her zaman aynı şekilde yönlendirilmemesi gerçeğinde yatmaktadır: ya yakından ilişkili kabileler yavaş yavaş bir araya geldi ve göze çarpmadı, komşu ilgisiz kabileler emildi ve asimile edildi , daha sonra bazı kabilelerin başkaları tarafından fethi veya fatihlerin işgali hızlandı, sonra aniden çeşitli tarihi ağırlık merkezleri ortaya çıktı, dille ilgili kabileler bölünmüş gibiydi,ve eski genel masifin farklı kısımları komşu etnogenetik süreçlere çekildi. Mesele, her zaman akrabalıklarına dayanarak yapılmayan aşiret birlikleri  kurulduğunda ilkelliğin en yüksek devlet öncesi seviyeye geçişiyle karmaşıklaştı , birliğin çeşitli bölümleri için bir tür iletişim dili geliştirildi . Devletliğin ortaya çıkışı genellikle etnogenetik süreci tamamlar, kapsamını genişletir, ortak bir devlet dili sunar, yerel farkları yazma ve yumuşatma ile güçlendirir.

Buna dayanarak, etnogenetik sürecin seyrinin tam bir resminden yola çıkarak, etnik sınırların herhangi bir coğrafi kesinliğini ve katılığını ilk kez aramak düşünülemez.

Slavların atalarının evi sorusunun tarih yazımı çok kapsamlıdır; burada ayrıntılı olarak belirtmek mantıklı değildir.

On dokuzuncu yüzyıl bilginlerinin dayandığı sadece tarihsel ve dilsel materyaller etnogenez sorununu çözmek için yeterli değildi. Dil materyallerinin antropolojik ve arkeolojik ile birleştirilmesiyle önemli ölçüde daha kararlı veriler elde edilmiştir. Böyle ciddi bir genelleme Lubor Niederle'nin çalışmasıydı (Slav antikalar.  M. 1956;  ¹  Niederle L. Slovanske Starozitnosti. Praha, 1901. T. 1.). Hollanda'ya göre Slavların atalarının evi, MÖ birinci yüzyıllara göre Oe. şuna benziyordu: batıda üst ve orta Vistula'yı kapladı, kuzeyde sınır Pripyat boyunca ilerledi, kuzeydoğu ve doğudaki ata evi Berezina, Iputi, Desna'nın alt kısımlarını içeriyordu ve Dinyeper boyunca Sula'nın ağzına ulaştı. Slav dünyasının güney sınırı, Dinyeper ve Rusya'dan batıya, Güney Bug, Dniester, Prut ve San'ın üst kısımları boyunca gitti.

Daha sonra iki eğilim ortaya çıktı: Bazı bilim adamları, Slavların atalarının evini, tercihen Hollanda'nın ana hatlarının (Batı Böceğinin veya Vistula'nın doğusunda) doğu yarısında, diğer araştırmacılar da Batı'nın Bug ve Vistül'ün yarısını tercih ettiğini gördüler. Oder'e, yani modern Polonya topraklarında ( ²  Rybakov B. A. Ancient Rus. M., 1963. Slavların Nestor'a göre s. 229'daki yerleşim haritası).

Mengene-Dinyeper ve Mengene-Oder hipotezlerinin argümanlarının inandırıcılık derecesi yaklaşık olarak aynıdır: hem burada hem de kendi nedenleri var. Bundan, yakınlaşma olasılığı, daha doğrusu, her iki hipotezin Dinyeper'den Oder'a kadar tüm alanın Slavların ataları olarak kabul edilebileceği gerçeğiyle birleşmesi fikri geldi . Kronolojik olarak, bu genellikle çağımızın başlangıcına tarihlenir , Slavların ataları olan Wends hakkında ilk yazılı bilgi ortaya çıktığında. Arkeolojik olarak, bu iki benzer arkeolojik kültürün bölgesi ile çakıştı - Zarubinetskaya ve Przhevorskaya. Araştırmacılar dilbilimciler göstermiştir kiSlavlar'ın genel Hint-Avrupa masifinden ayrılması, MÖ II binyılda çok daha erken gerçekleşti. Bronz Çağında. Arkeologlar, Tunç Çağı'nın iddia edilen atalarına ait bazı kültürleri denemeye başladı. Polonyalı arkeologların "otokton" olarak adlandırdığı Batılı Wisla-Oder hipotezinin destekçileriyle merak utanç verici bir utanç meydana geldi.

Polonyalı bilim adamı Stefan Nosek , zamanla Slavların ayrılma zamanı hakkında dilbilimcilerin yeni verilerine çok iyi karşılık gelen Bronz Çağı'nın Tshinets kültürüne (MÖ 15. - 12. yüzyıllar) dikkat çekti . Polonyalı arkeologların savaş öncesi kazıları tarafından belirlenen bu kültürün alanı, Polonya devlet topraklarıyla çakıştı ve böylece tüm Slavların yerel, otokton kökenini doğruladı. Nosek, 1948'de böyle muzaffer bir başlık altında bir makale bile yazdı: “Otoktonistlerin Zaferi” ( ³  Nosek Stefan. Triumf autochtonistow). Bununla birlikte, Tshinets kültürü, Nosek'in kendisi de dahil olmak üzere otoktonistleri güçlü bir şekilde başarısızlığa uğradı: her yeni arkeolojik araştırma Tshinets kültürünün alanını doğuya doğru genişletti. Alexander Gardavsky ve S. S. Berezanskaya'nın araştırması sayesinde , Tshinetsk kültürünün anıtları doğuda  çok uzaklarda bulundu - sadece Böceğin ötesinde değil, hatta Dinyeper'in doğusunda bile. Başka bir deyişle, Tshinetskaya kültürü modern formunda Polonyalı otoktoncuların değil, Lyubor Niederl'in görüşlerini doğruladı, ancak on beş yüz yıl öncesine göre ayarlandı. ( ⁴  Berezanskaya S.S. Kuzey Ukrayna'da Tunç Çağı'nın ortalama dönemi. Kiev, 1972, Şekil 45, 50.)

Dil bilgisine dayanan Vladimir Georgiev , antik tarihin ve Slavların tarihinin bu aşamalarını tanımlar : MÖ III binyılda. e. - Baltık-Slav topluluğunun aşaması ve (bu durum genellikle tartışmalıdır); III - II binyılların sınırı geçiş dönemidir. İkinci geçiş dönemi MÖ ilk binyılın başlangıcıdır. e. Böylece, neredeyse M.Ö. II binyılın tamamı. yani, Bronz Çağı ve Demir Çağı'nın başlangıcı olan Georgiev , Pre-Slavların oluşumunu ve gelişimini tahsis eder . ( ⁵  Georgiev V.I. Karşılaştırmalı tarihsel dilbilim çalışmaları. Hint-Avrupa dillerinin akrabası. M., 1958)

B.V. Gornung, M.Ö. ikinci binyılın ortasında Slavların izolasyonu hakkında daha da kesin bir şekilde konuşuyor . e . Proto-Slavları doğrudan Tshinetskaya kültürünün daha gelişmiş bir versiyonunu temsil eden Tshinetskaya ve Komarovskaya ile birleştirir. ( ⁶  Gornung B.V. Slav dilbilim birliğinin oluşumunun tarih öncesi. M., 1963, s. 3-4, 49, 107).

Tshinets kültürünün son haliyle geniş alanı , Slavların tahsis edildiği tarihte en son dilsel verilerle tam bir uyum içinde Slav masifi fikrini tekrar Dinyeper'den Oder'e yeniden canlandırdı .

Polonyalı arkeolog Vitold Hansel yeni keşifleri tamamen kabul etti ve MÖ 2. binyılın sonunda ve 1. yüzyılın başında Slav öncesi ve komşularının yeniden yerleşimi üzerine kendi haritasını oluşturdu. e. ( ⁷  Hensel W.Polska Starozytna. Warszawa, 1973, s.171, şek.143). Bununla birlikte, eski otokton hipotezi hala koruma buluyor, ancak bu kez Polonya'dan değil, Sovyet araştırmacılarından. Yani V.V. Sedov'un kitabı ( ⁸  Sedov V.V. Menşei ve Slavların erken tarihi. M., 1979).

 Kitap benim tarafımdan düzenlendi, ancak yazarın tüm sonuçlarını paylaşmıyorum. Özellikle görüşlerimiz genellikle zıt olduğu için, bazı hükümlerde düzeltme ve not almanın uygun olduğunu düşünmedim. V.V. Sedov'un kitabı, konunun ve müze koleksiyonlarının literatürü hakkında kapsamlı bir bilgiye dayanmaktadır. Kapsamlı bir kaynakça çok faydalıdır. Yaklaşımdaki farklılıklara gelince, Slavların kökeni sorununun o kadar karmaşık olduğu söylenmelidir ki, birkaç kavramın varlığı sonuçta en az hatalı yapıyı bulmaya yardımcı olur.

VV Sedov, tutarlı avantajını, tamamen nesnel bir bilim izlenimi veren retrospektif yöntemin tutarlı ve titiz bir uygulaması olarak görüyor: araştırmacı, yüzyıllar geriye doğru hareket ederken, iyi bilinen geç dönemden yarı bilinen erken dönemlere geliyor ve son olarak, en eski, küçük veya tamamen bilinmiyor. Prensip olarak, bu yöntem tartışılmaz ve herhangi bir tarihsel araştırmada kullanılması gerekir. Ancak arkeolojide, genellikle iki varsayım üzerine kuruludur: ilk olarak, her ulusun yüzyıllar boyunca tanınan arkeolojik materyalde kendi istikrarlı etnik özelliklerine sahip olduğu varsayılır.tabiri caizse, onların “etnik üniforması” ve ikincisi, evrimin düzgünlüğü ve sürekliliği tanınır (a priori), bu etnik özelliklerin tanınmasını sağlar .

⁽⁹⁾ Seramik formlarında, bazen ev yapımında, genellikle mücevher x'te cenaze törenlerinde ifade edilen  “ etnik özellikler” şüphesiz bir arkeolojik gerçekliktir, tanımlanmalı ve kullanılmalıdır, ancak sadece kısa kronolojik mesafelerde ve bir arkeolojik kültür farklı insanları kapsayabilir ve aynı dilden insanların çeşitli maddi kültür varyantlarına sahip olabileceği.

VV Sedov "genetik sürekliliğin" tanımlanmasında ısrar ediyor. Çanak çömlek, eksen ve mezar yapılarına uygulandığı şekliyle “genetik” kelimesi tam anlamıyla anlaşılamaz. Tencere ve bağlantı elemanlarının aile bağları hariç, "prototip" kavramını tanıtmak daha iyi olacaktır . Araştırmacının, “ tam süreklilik (genetik. - B. R.) bulunamaması halinde, bir etnik grubun diğerine değişmesi veya bir etnik dil biriminin diğerine katmanlanması hakkında ciddi sonuçlara yol açtığı ” tezi araştırmacının tezini önermektedir . ( ¹⁰  Sedov V.V. Slavların kökeni ve erken tarihi, s. 39).

Sorunun böyle bir formülasyonu, ilkel kabilelerin yaşamında iki temel faktörü araştırma sürecinden dışlamamıza neden olur: ilk olarak, bir grup kabilenin başka bir gruba etkisi veya yüksek bir medeniyetin barbarlar üzerindeki etkisi ve ikincisi, ekonomik formdaki bir değişiklik, yeni bir formun ortaya çıkmasıyla ilişkili bir iç sıçrama olasılığı sosyal yapı veya değişen dış politika ortamı ile. Arkeoloji tamamen tarihsel bir bilimdir ve bize sadece sakin, kesintisiz evrim değil, aynı zamanda keskin değişiklikler, belirli bir kültürün ani düşüşü, yani tüm ulusun öldüğü anlamına gelmez veya tersine hızlı bir doğum anlamına gelir. arkeolojik materyale iyi yansıyan ve kültürlerin, etnik grupların değişiminin izlenimini veren yeni ekonomik ve günlük formlar.

Tunç Çağı'nın başlarında çobanlığa geçiş , yeni maddi kültür biçimlerinin (mutfak eşyaları, savaş baltaları) doğmasına ve yavaşça yerleşmiş kabilelerin güçlü bir şekilde karıştırılmasına yol açtı.

II. Yüzyılda Romalılar tarafından Dacia'nın fethi. n. e. Dacian lehçelerinin Latin dili ile tamamen değişmesine yol açan , bu fetih sonucu Roma İmparatorluğu'nun birkaç yüzyıl boyunca doğrudan komşuları olan Dinyeper Slavları ve Karadeniz üzerinde etkili olan halklar üzerinde güçlü bir etkiye sahipti . Slav kültürü, Roma lejyonerleri Slav topraklarına girmediğinde ve Roma şehirleri isteyerek Slav ekmeği aldığında tamamen yeni, son derece elverişli koşullarda gelişmeye başladı . Yüzlerce Roma gümüş sikkesi haznesi ve Dinyeper orman bozkırında çok sayıda ithal lüks eşya bulunması, bu “Truva yüzyıllarında” benzeri görülmemiş zenginliklerin kanıtıdır .

Bu nedenle, II-IV yüzyılların Chernyakhov arkeolojik kültürü. n. e., yeni elverişli durum, daha zenginliği formları daha yüksek toplam seviyesinin yükselmesine neden selefi Zarubintsy, tarihi olmak önemli ölçüde daha az iyi koşullarda Sarmasien saldırı ilerledi olmasıdır. Bu arada, V. Chern Sedov'un “Chernyakhov Kültürü” özel bölümü (s. 78-100) dahil tüm çalışmasında, Roma uygarlığının Doğu Avrupa nüfusunun yaşamı ve yaşamı üzerindeki etkisi hakkında tek bir kelime yoktur. Muhtemelen, Chernyakhov kültürünün Moldavya-kıyı bölgesine ait olan Gotlar (bkz. İndeks, s. 148). Bu şekilde kullanılan “genetik” süreklilik yöntemi pek verimli değildir.

Kavramım ya da daha doğrusu, kavramın anahat şeması iki kez yayınlandı: Uluslararası Slavistler Kongresi'nde bir raporda ( ¹¹  Rybakov B. A. Slav Halklarının Tarihsel Kaderleri. - Kitapta: Tarih, Kültür, Etnografi ve Slav Halklarının Folkloru. M., 1978, s. 182 - 196) Ve özellikle paganizm üzerine bu kitap için yapılan Herodotov Scythia coğrafyası üzerinde yapılan bir çalışmada , bazı eski malzemelerin kullanımına izin verilen sınırların daha doğru bir şekilde hayal edilmesi. ( ¹²  Rybakov B.A. Gerodotova Scythia. M., 1979. Bölüm “Chipped-Slavlar” s. 195 - 238.)

Kavramın temeli temel basittir: bazı araştırmacılara göre Slav etnogeneziyle bir veya başka bir ilişkisi olan farklı araştırmacılar arkeolojik haritalar tarafından dikkatlice derlenmiş üç katı vardır. Bunlar - kronolojik sırayla - 15. - 12. yüzyıl Tshinets-Komarov kültürünün haritalarıdır . MÖ. Örneğin , erken Przeworsk ve Zarubinets kültürleri (MÖ II. yüzyıl - II. MÖ II. yüzyıl) ve VI - VII yüzyıl Slav kültürünün haritası. n. e. Prag-Korczak gibi.

⁽¹³  Berezanskaya S. S. Orta dönem ...; Sedov V.V. Slavların kökeni ve erken tarihi, s. 54. Şek. 8.)

Literatür, bu haritaların bireysel unsurları hakkında birçok tartışmayı yansıtmaktadır: bazı yazarlar, örneğin, ikna edici, ancak ikna edici olmayan bir şekilde, Przeworsk kültürünün Slav ilişkisini inkar ederler, ancak Zarubinetskaya Slavism'ini tanırlar; Diğerleri , tam tersine, savunmak Slavlar Przeworski, ama bu tanıma ve inkar doğrudan iki birbirini dışlayan teorilerin birini veya başka araştırmacı itiraf aslında ilgilidir vb Slav Zarubintsy inkar - .. Vistül-Dinyeper ve Vistula-Oder. Bazı konularda, durum o kadar karıştı ki umutsuz görünmeye başladı; otorite otoriteye karşıydı. Ancak tartışmanın tüm canlılığı ile bir şey yapılmadı - üç kart birbiriyle karşılaştırılmadı.

Üç kartı da üst üste bindirelim . Geriye dönük hareket etmeye başlamak uygundur.

İlk harita VI - VII yüzyılların Slav arkeolojik kültürünün bir haritası olmalıdır . , harita ile büyük ölçüde örtüşüyor, geçmişe dönük tarihi bilgiler kronikler Nestor'u Avrupa'daki Slavların yeniden yerleşimi hakkında yeniden yaratıyor. Bu kartın Przeworsk ve Zarubinets kültürünün haritasına dayatılması , yani Pliny, Tacitus ve Ptolemy'nin Wends  hakkında yazdığı zaman  , VI-VII yüzyıl haritası üzerindeki belirli diller hariç olmak üzere tam tesadüflerini göstermektedir. Bu iki Slav kartı üzerine, Slavların diğer Hint-Avrupalılardan ayrılmasıyla eş zamanlı olarak Tshinets-Komarov kültürünün bir haritasını çıkardıktan sonra, üç kartın da çarpıcı bir tesadüfünü göreceğiz; Özellikle tam tesadüf Przeworski ve Zarubintsy ileTshinets-Komarov kültürü .

Bu nedenle, Tshinetsko-Komarovskaya kültürü bölgesini , Hint-Avrupalıların görkemli yerleşmesinden sonra bu alanda kalan ilk ayrı Slavların birleşmesi ve oluşumu için birincil yer olarak  tanıyabiliriz - “String Ceramics” sübvansiyonu. Bu alan biraz puslu “ataların evi” ile belirtilebilir (14).

⁽¹⁴  Saha trzciniec kültür Slavların habitat tüm doğal koşulların paleo-dilsel verilerle belirlenir karşılamaktadır. Bu tahsisi düzeni Slavlar aittir yerine mükemmel bir uyum Keltler, Almanlar, Balts ve İranlılar arasında Hint-Avrupa ailesine ait. Ancak bu şema mobil ve önceki dönemler farklı bir görünüme sahipti.

Nihai kronolojik noktaları iki bin yıldan fazla olan üç haritanın kimliği , Slavların tarihinin geliştiği belirli coğrafi köprü başının aranmasında önemli bir yol göstericidir.

Ancak, bu kartlara güvenmeden önce, kısa süreli bir kaza olan bazı geçici olayların bir yansıması olup olmadığını öğrenmeliyiz.

Üç haritaya yansıyan arkeolojik kültürlerin her birinin tarihsel yaşam süresini düşünün:

Tshinetsko-Komarovskaya - yaklaşık 400 yıl;
Pshevorsko-Zarubinetskaya - yaklaşık 400 yıl;
Kültür Prag-Korchak - yaklaşık 200 yıl

Sonuç olarak, bu haritalara yansıyan belirli bir etnik topluluğun kapsamının tarihsel bir gerçeklik olduğu yaklaşık bin yıl alıyoruz . Bununla birlikte, Slav etnogenezi alanındaki arayışımızı kaçınılmaz olarak bu gerçeklikle hesaba katmak zorundayız .

Konseptimin ikinci bileşeni, arkeolojik kültürlerin tek tip gelişiminin aralıklı sürecinin nedenlerini açıklamaktır. Sonuçta , haritalara yansıyan birlik dönemleri arasında aralıklar var ve bunlardan biri çok önemli. kronolojik sırayla ikinci yuvaya gibi - Zarubintsy kültür ve Korczak arasında , bu küçük ve nedeni yukarıda listelenen: Geçen yıllarda ani başlangıçlı İmparator Trajan saltanatının (107-117) Roma, Roma etkisiyle Slavların kişilere, miktarına hemen sözü Bu imparatorun Doğu Avrupa hazine hazinelerinde ve gelecekte Doğu Slav kültürünün orman bozkır bölgesinin görünümünde sikkeleri.

Tshinets kültürü ile Zarubinets-Przhevorsky kültürü arasındaki ilk aralık çok uzundur ve hem Slav dünyasında hem de dışında çok sayıda olayla doludur. Aslında, bu değişim ve olay bolluğu , Tunç Çağı'nın yeni kurulan Slav kabilelerinin orijinal monoton birliğinin ortadan kalkmasının sebebiydi .

demir keşfi, bazı kabilelerin geçiş tarımı azimle ve diğer ( hayvancılığın göçebe formuna olmayan Slav kabileleri) , aşiret tahsisi asalet ve askeri mangaları , fetih savaşlarının, önemli bir ticaret geliştirme, Akdeniz medeniyetinin ile iletişim - bu büyük ölçüde etkilenen şeylerin eksik bir listesidir tarihsel gelişimin hızı ve ilerici eşitsizliği.

Trzynets-Komarovsky zamanının Proto-Slav kabilelerinin gelişim derecesi , o zamanki güney kültür merkezlerinden uzak, aşiret değişimi ile çok az bağlantılı ve esasen Taş Devri seviyesinde (taş baltalar ve adzes, taş oraklar ve ok başları, deriler için taş kazıyıcılar) hem Slav öncesi 'nin güney ve batı komşularının daha yüksek kültürünü algılama arzusu ve bu komşuların saldırılarına karşı zayıf direnç, daha iyi donanımlı ve sosyal olarak daha iyi örgütlenmiş.

Bu nedenlerden dolayı, Slav öncesi dünyanın batı yarısı , görünüşe göre, Kelt-İliryalı olan Luzhitsky kültürünün (MÖ XIII - V yüzyıllar) oluşumunun karmaşık sürecine katılmıştır . Luzhitsky dairesi, Tshinets kültürünün batı yarısını Tuna kıvrımına kadar Elbe, Baltık Pomeranya ve güneydeki dağlık bölgelerle birleştirdi. Pre-Slavların orijinal ve ilkel birliğinin kaybının nedenlerinden biri olan, niteliksel olarak yeni, kıyaslanamayacak kadar yüksek bir Luzhitsky kültürünün yarı-Slav masifinin yarısının emilimi idi.

Sorb birlik bilim adamları sık sık Venetic (venedskim) olarak adlandırılan - antik kabilelerinin bir grup adına, Veneds (Antik Slavlar) bir zamanlar yaygın olarak yerleşmiş Orta Avrupa'da . olmasından Sorbca belirgin birliği içinde şu anda Batı Slav birliğinin giriş ve anlamları erken Orta Çağ Venetiler içinde Slavların ataları sayılan ve onlara tespit göç yer almadan, onun yerine kalmıştır Slavların güneye akar.

In Slav Dünya doğu yarısında gelişimi daha çok güçlü batı Slavlar yakınları etkilenerek herhangi bir dış etki olmaksızın bir süre rahat. Bu dönem bizim için özellikle ilginç. Tarihsel gelişimin hızı da burada hızlandı: demir ve tarım da önemli değişimlere yol açtı. Arkeolojik olarak, bu eski Tshinetskaya bölgesinde bulunan Belogrudovskaya ve Chernoleskaya kültürlerinde ifade edilir.

IX - VIII yüzyıllarda. MÖ. e. Dinyeper Sağ Bankası'nın Kara Orman kültürü  kabilelerine , Cimmerians'ın bozkırları saldırdı , saldırılarını püskürttü, güney sınırında ve VIII.Yüzyılda bir dizi güçlü sur inşa etti . MÖ. e . hatta soldaki bozkır, Dinyeper bankası üzerindeki Vorskla Vadisi'ni kolonileştirmeye başlayan saldırıya geçti .

Bu coğrafi detay Slav etnogenez problemine ilişkin değerli bir gösterge içermektedir. Linguist O.N. Trubachev , Orta Dinyeper'in arkaik Slav hidronizmlerini inceleyerek, çoğu noktanın Dinyeper'in sağ kıyısında, Çernobil kültürünün ana bölgesi ile çakışan bir harita derledi ( ¹⁵  Trubachev O. N. .

Epithet "arkaik" kendi içinde kronolojik derinlik hakkında bir fikir vermez, ancak farklı dönemlerin arkeolojik haritalarına kıyasla kesin tarihe denk gelecek şekilde zamanlanabilir. Kendini burada sunan çok mutlu bir kazaydı: arkaik Slav hidronizmalarının bir kısmı hem Dinyeper'in sol yakasında hem de karşılaştırdığımız haritaları daha da getiren Vorskla havzasında ortaya çıktı - MÖ VIII yüzyılın Chernolesky arkeolojik kültürü. e. ve arkaik Slav hidronimisi. Dinyeper bankalarındaki nüfus dağılımı ne daha önce ne de daha sonra, VIII-V yüzyıllarda olduğu gibi tuhaf bir tablo göstermedi . MÖ. Vorskla Vadisi sakinleri sol bankadayken sağ banka nüfusunun bir adası gibi.

Bu bize İskit istilasının arifesinde Dinyeper orman bozkır Sağ Bankası'nın yanı sıra Vorskla Vadisi'nin Slav ya da daha doğrusu Proto-Slavca konuşan bir tarım nüfusu tarafından yaşandığını iddia etme hakkını verir . Bundan, Disteper-Vistula teorisinin Vistula-Oder ile karşılaştırıldığında avantajı hakkında sonuç çıkaramayız, çünkü Vistula'nın ötesinde o zaman için bu kadar net bir malzemeye sahip değiliz.

Demir Çağı'nın başlangıcında Orta Dinyeper nüfusunun Slav üyeliği ile ilgili sonuç sadece kendi başına değil, esas olarak komşu bozkırlarda, yani 7.-4. yüzyıllarda İskit egemenliği sırasında burada ne olduğunu anlamak için son derece önemlidir . MÖ. e.

Slav öncesi bölgenin İskit kültürünün geniş alanından ayrılması, kavramımın üçüncü halkasıdır. Slav tarım kabilelerinin İskeçe'nin orman bozkırlarında yaşadıkları bir dizi araştırmacının sonucuna dayanmaktadır . 20. yüzyılın başında Lubor Niederlé tarafından ifade edilen bu fikir, son zamanlarda A. I. Terenozhkin tarafından çok inandırıcı bir şekilde kanıtlanmıştır:

“ Büyük Slavların , bize Belogrudovskaya, Chernoleskaya ve İskit kültürünün genetik olarak bağlantılı anıtlarından bilinen Dinyeper'in batısındaki orman bozkırında o dönemde yaşayan tarım ve sığır yetiştirme kabilelerinin kültürünün sahipleri olması muhtemeldir ” ( ¹⁶  Terenozhkin A. I. Dinyeper Sağ Bankası'nda İskeçe Öncesi dönem Kiev, 1961, s.343-344)

Ve son olarak, en son çalışmasında şöyle yazıyor: “ İskitler-Pahari, Dinyester ve Dinyeper arasındaki orman bozkırında yaşadı, ki bu kanıtlanabileceği gibi İskitler sadece isminde ve kültürlerinin İskit unsurları ile güçlü doygunluğundaydı, gerçekte ise otokton, onlar büyük olasılıkla proto-Slavlar olan Chernoles kabilelerinin doğrudan torunlarıydı . ” ( ¹⁷  Terenozhkin A, I. İskitlerin sosyal sistemi. - Kitapta: İskit ve Sarmatyalılar. Kiev, 1977, s. 5.)

En büyük Scythologist'in bu sonuçlarında tezi Pre-Slavların bir kısmının İskit etkisi bölgesine girmesine dayandırıyorum.

⁽¹⁸  profesyoneller büyük bir özenle yapmak Bu gözlemler VV Sedov ben yukarıda belirtilen kağıt şöyle yazıyor, aşırı kategorik VV Sedov ile, düşünmek, ifade sonuçlara alınacak. " ... Antik Slavlar erken yaşadığını kaçınılmaz sonucu Kuzey Karadeniz bölgesindeki İskit nüfusundan bir yerde " (s. 25). Başka bir yerde antropologların çalışmalarına atıfta bulunarak şunu tekrarlıyor: " ... orman bozkır İskit kültürlerinin kabilelerinin ait olduğu fikri gerçeklerle çelişti ve ondan gel reddetmek için elk ” (s. 41).

Yukarıda belirtilen kitabın tamamı bu soruya ayrıldığından, kısaca anlatacağım. Antik Yunanlıların gözünde “İskitler” , bozkır Karadeniz topraklarını, orman bozkırını ve kısmen orman bölgesini kapsayan ve çeşitli kabileler tarafından yaşayan geniş bir ülkedir (700 x 700 km) . Değişen yoğunluk derecelerine sahip bu alanın neredeyse tamamı İskit arkeoloji kültürü ile kaplıdır : silahlar, at ekipmanları, cenaze cenaze ritüelleri ve tuhaf bir İskit  hayvan stili uygulamalı sanat.

İskit kabileleri ekonomik özelliklerine göre açıkça iki gruba ayrılır: güneyde, bozkırda, göçebe sığır yetiştiriciliği, kuzeyde, orman bozkırında, tarımda ve kuzey orman eteklerinde karışık tarım.

Aynı şey, Luzhitsky kültür bölgesinde sona eren birkaç yüzyıl önce batıdaki Slav atalarının doğu yarısında da oldu - içinde etnik birlik anlamına gelmeyen koşullu “İskit kültürü” geniş dairesine girdi . Bu, ilk bakışta Slav birliğinin açıkça kaybolmasına yol açan önemli ve çok dikkat çekici bir durumdur ; elle tutulur, arkeolojik olarak algılanabilir bir kültürde gerçekten yok olmuştur. Bir dizi ikincil özelliğe göre, Dinyeper ve Vorskla Sağ Kıyısındaki Chernoles orman kültürünün Proto-Slavlarının torunları İskit kabilelerinin geri kalanından farklıdır, ancak önemli ölçüde değil.

İskitler-İranlılar sadece dış yaşamı değil, aynı zamanda Slavlar'ın dilini ve dilini de etkiledi. Etkisi, herhalde, Slav asaletinden geçti ve İskitler, Küçük Asya'daki yıllarca süren muzaffer kampanyalarından yeni döndüklerinde ve bozkırlardaki Cimmerians'ın yerini aldığında oldukça erken başladı. Muhteşem İskit modası, Slav atlılarını ve tüccarları gerçek İskitlerle eşitledi ve Dinyeper çiftçilerinin ekmekle ticaret yaptığı Yunanlıların gözünde Yunanlıların gözünde İskandinavların ortak adı olarak adlandırdı.

İskitler ve orman bozkırlarının nüfusu arasındaki ilişkiyi bilmiyoruz. Burada, ilk toplantıda fetih veya geçici vergi ilişkilerinin tesis edilmesi gerçekleşebilir; Herodot'un anlatısında ortaya çıkan federal ilişkiler olabilir . Kraliyet İskitler'in uzun bir hakimiyeti olamazdı - orman bozkır çiftçileri üzerinde “clews” , çünkü onları Cimmerians'tan korumak için inşa edilen eski tahkimatlara ek olarak , VI - V yüzyıllarda Chernoles kültürünün torunları inşa edildi. MÖ. e. orman-bozkır mallarının güney kenarında, İskit bozkır sınırında ve Dinyeper yüksek kıyısında bir dizi büyük kalearkasında hızlı bozkırlar için uygun yarı bozkır tuz bataklıkları vardı. Bu kalelerden biri, Dinyeper'in virajında ​​Zarubinsky'yi korudu . Çiftçileri tam olarak bozkır göçebelerinden koruyan bu savunma yapılarının inşası, inşaatçıların yetersizliği ile uyumlu değildir.

Herodotus'un coğrafi bilgilerinin bir analizi , Yunan yazarının coğrafi olarak "borisfenitler" olarak adlandırdığı Çöller kültürünün (yani, Dinyeper - Borisfen'de yaşayan Pre- Slavlar) torunlarının torunları olduğunu gösterdi. "Dneprovtsami" ve ekonomik - "İskitler-emrindeki köylüleri" veya "İskit çiftçi" . ( ¹⁹  Rybakov B.A. Gerodotov Scythia)

Birçok arkeolog, Lubor Niederlé ile başlayarak , kabilelerin bu koşullu tanımlayıcı isimleri altında Slavlar olduğunu varsaydı .

Bizim için özellikle kıymetli olan, İskitler'in, gökyüzünden düştüğü sanılan kutsal altın tarım araçlarını - boğalar için bir pulluk ve boyunduruğu - onurlandırdığı “İskitlerin” yıllık tarım festivali hakkındaki Herodotus'un hikayesidir . Herodot'un olarak on bir kere gerçek olduğunu yazdı dolaşıp, İskit herdsmen , ölü hayvanın kemiklerinin üstünde ağaçsız Bozkırda et pişirme, kalıcı yerleşim ile çadıra kara saban yok, çiftçilik yapan değil , şimdiye kadar bu bize açıktır tarım açıklaması boyunduruk ve pulluk onuruna şölende, göçebe İskitleri değil, şartlı ve yanlış İskitler olarak adlandırılan insanları aklında tuttu. Bu Herodot'un kendisi ve kendi sözleriyle söyledi:“ Hepsinin birlikte (pulluk ibadet edenleri) bir adı var - krallarının adıyla yontulmuş. İskitlerin bu Helenler çağrıldı olarak " . ( ²⁰  Herodot. Tarih, kitap IV, § 6; Rybakov B. A. Gerodotov Scythia, s.216. Çeviren A. Ch. Kozarzhevsky)

Yani, M.Ö. V. yüzyılda. e. Herodot'un Scythia'da kalması sırasında , çiftçiler-Dneprovtsy- “Borisphenites”  İskitlerden farklı , yontulmuş özel bir isme sahipti . Bu ismin son harfleri çokluk eki olabilir (“vana” ile “veneti”) ve ilk “c” “müştereken hareket etmek” anlamına gelir (“c-gezginler”, “silah arkadaşları”, “eş komşular” ve ve diğ.). “Colo” kelimesinin temeli “daire”, “birlik”, benzer düşünen bir grup insan, bir ulusal konsey anlamına gelir. Yontma, bir bölgeye ("okolotok") ait "birleşik", "toplanmış", "müttefik" anlamına gelebilir.

Aşağıdaki bölümlerden birinde bölünmeler konusuna ve doğrudan putperestlikle ilgili tarım tatillerine döneceğim.

Luzhitsky Venedik kültürünün bir parçası olarak ve koşullu İskit'in bir parçası olarak Slavlar hakkındaki hipotez , Slav birliğinin tezahürlerinin uzun süredir yokluğunu açıklıyor. Luzhitsky topluluğunun solması ve  İskit gücünün düşmesi ile Slavları bölen bu dış faktörler ortadan kayboldu ve her ne kadar farklı yaşam süren her iki kısımda da tam bir kimlik göstermese de, hala çok daha düzgün görünmeye başladı. Przeworsk-Zarubinets kültürü boyunca Slav dünyasının her iki yarısı arasında çok fazla ortak nokta vardı ; uzak Slav Yunan ve Roma yazarlardan yazdı genel olarak "wends" hakkında , batı ve doğu kısmı arasında bir farklılık görmeden ve onları çok belirsiz bir şekilde hayal ettikleri Avrupa'nın o kısmına tam olarak yerleştirmemek.

M.Ö. ilk binyılda Slavların ileri öyküsü e. artık bu kitabın içeriği ile ilgili değildir ve benim tarafımdan çıkarılmıştır.

Paganizme dahil olan malzemenin genişliğini haklı çıkarmak için gerekli olan eski Slavism tarihini anladığım hakkındaki bu ön açıklamaları sonuçlandırmak için, Slav atalarının evinin haritası, şu anda XV - XII yüzyılların Tshinets-Komarov kültürünün çalışmaları temelinde oluşturulduğu formda verilmelidir . MÖ. e .

⁽²¹  Konseptimi V.V. Sedov (kitabının Şekil 8'inde kartografik olarak ifade edilmiştir) kavramı ile karşılaştırırken, M.Ö. 5. - 2. yüzyılların “çalılık mezarlarının” kabilelerinin tarihinin akılda tutulması gerekir. V. Sedov, Slavların kurucularını hiçbir şekilde çürütmez ve inşaatlarımı tereddüt etmez, ancak onlara mükemmel bir şekilde uyar.

5. - 2. yüzyılların "çalılık mezarları" kabileleri MÖ. e., Luzhitsky kültürünün kuzey eteklerinde ve daha önce burada var olan Tshinetsk kültürü çerçevesinde, Venedik (Luzhitsky) birliğinin zaten bulanık olduğu zamanlarda oluşturulmuştur . Doğal olarak, yerel kabilelerin yerel entegrasyon sürecine liderlik eden Baltık kıyılarında yaşayanların katılımıyla burada bir grup kabileler oluşabilirdi. Bu süreç benim tarafımdan Slavların ataları evi olarak belirlenen bölgelerde gerçekleşti ve başka yerlerde de meydana gelebilir.

Kötü şöhretli "genetik süreklilik" V.V. Sedov tarafından gösterilmemiştir ve "Çalılık gömülerinin" dört gemisi (Şekil 6) hiçbir şeyi ikna etmemektedir - bu sadece bir örnektir.

Retrospektif yöntemi ilerleten V.V. Sedov'un da düşüncesine M.Ö. V. yüzyıldan başlaması şaşırtıcıdır. örneğin MÖ II. yüzyıla gider. e. - MS III. Yüzyıl e. Bundan sonra II-IV yüzyılların malzemesi sunulmaktadır. n. e. ve her şey 5-7. yüzyılların “otantik Slav antik eserleri” ile bitiyor. n. e. ile başlayalım. Retrospeksiyon, gördüğümüz gibi, hayır.

Yazar, kavramsal çerçevesinin temeli olan “Çalılıklar Müdahaleleri” kültürünü birden fazla sayfada tanımlamış ve araştırmıştır (s. 48-49). Bununla birlikte, aşağıdakilerle yapılan herhangi bir karşılaştırmadan önce, V. V. Sedov, tüm kitabın nihai sonucunu yazma hakkına sahip olduğunu düşünmektedir: ““ Çalıların gömülmesi ”kültürünün taşıyıcılarının en eski Slavlar olduğu varsayılabilir (s. 49).

şöyle Tunç Çağında Slavların atalarının ev çizilir: batı ulaştığı sınır Oder ve Warta, için yani .. dek Brandeburga-Branibora etimolojik bir olarak kabul edilir "savunma, sınır orman" Kuzey sınırı, Warta'dan Vistula'nın kıvrımına ve neredeyse doğrudan doğuya gitti ve güneye (ataların evinin içinde) tüm Batı Böceği ve Pripyat'a gitti. Pripyat batıdan doğuya Dinyeper'e kadar önemli bir ana hat olabilir. Ataların anavatanının kuzeydoğu sınırları, Berezina, Sozh, Sejm gibi nehirlerin ağızlarını ele geçirdi ; Desna'nın alt seyri ataların evinin içindeydi. Dinyeper boyunca, sınır Rusya'ya, bazen de Tyasmin'e ulaştı(eski Tismenler). Güney grubu Dinyeper'den Karpatlara gitti, yukarıdan geçen Güney Bug, Dniester ve Prut'a ulaştı. Ayrıca, sınır Karpatlar'ın kuzey yamacında kayar ve Vistula ve Oder'in üst kısımlarına gider .

Homojen arkeolojik kültürlerle gösterilen Slav etnogenezinin ana alanı, 300-400 km'lik geniş bir şeritle doğudan batıya (1300 km) enlem yönünde uzanır . Ataların alanı yaklaşık 450.000 metrekaredir. km. Bu, yaprak döken ormanlar, çok sayıda bataklık, tarım için uygun toprakları olan , ancak çok verimli olmayan bir bölgedir .

Slavları ve Slavları hemen hemen her kronolojik segmente yerleştirme fikrimiz olduğuna göre, eski “Tuna atalarının evi” sorusunu ele alabiliriz ( ²²  V.P. Kobychev'in “Slavların Anavatanını Arayışında” (M. 1973) kitabında tekrar dile getirilmiştir.

Tuna'nın orta ve alt kısımlarındaki Slavların atalarının evinin destekçileri, Nestor'un "Bygone Years Tale" metnine güveniyor , ancak herhangi bir sünnet olmadan, 12. düzenlemede iki düzenleme geçirmiş olan açıkça hatalı, şaşkın bir metni algıladılar. Nestor'un metnini zamanında ayrıntılı olarak analiz etmek zorunda kaldım ve bu nedenle tüm ayrıntılı argümanları  atlayacağım . ( ²³ Rybakov B.A. Eski Rusya. M., 1963, sayfa 244, 245'teki haritalar. )

Nestor, ilk onun görüşüne göre, asırlık özetlenen, Orta ve Doğu Avrupa'da Slav kabilelerinin yerleşim atıfta sonra ve, Tuna ve Balkanlar VI yüzyılda Slavlar işgaline, : diye ekledi mnozeh aynı vremyaneh olarak" orada şimdi Slovenya Dunaeva, özünü aldık Ugorsk toprakları ve Bulgarsk ”( ²⁴  Shakhmatov A. A. Geçmiş Yılların Masalı. Sf., 1916, s.5) . Tuna atalarının evine güçlü bir şekilde karşı çıkan şey, Nestor'un Tuna üzerinde belirttiği sınırlar içinde tek bir Slav kabilesini adlandırmaması gerçeğidir : "Macar toprakları ve Bulgar nerede?" Nestor tarafından listelenen tüm Slav kabileleri Tuna'nın kuzeyinde yer almaktadır .

Slavlar'ın ilk binyılın ortalarına kadar geçmediği güçlü bir güney sınırı. . E, o büyük, neredeyse oldu batıdan doğuya uzanan Avrupa dağların kesintisiz zincir,: Cevher Dağları, Dev dağlar, Sudetenland, Tatra Dağları, Beskid ve Karpat Dağları. Bu dağ bariyeri, ilkel Avrupalıların tarihinde, kabilelerin kaderini güneye ve kuzeyine keskin bir şekilde paylaşarak önemli bir rol oynamıştır.

Ataların evi  başlangıçta Baltık Denizi'ne ulaşmadı, ancak batı yarısının tüm nehirleri güneyden kuzeye aktı ve denize aktı ve bu da kehribar denizi kıyılarına nüfuz etmeyi kolaylaştırdı . Kuzey ve kuzeydoğuda ormanlar ve bataklıklar dışında doğal sınırlar yoktu. Hem Tshinetsky hem de Zarubinetsky zamanlarında, Dinyeper ve Desna nehirleri arasındaki kuzeydoğudaki kolonizasyon isteklerini gözlemliyoruz , sınır bulanık ve yeterince net değil.

Güneydoğuda, Slav atalarının sınırı, bozkırlara adım atmadan orman bozkırının güney kenarı boyunca uzanıyordu . Buradaki nehirler (Dniester, Bug, Dnieper) daha güney kabileleriyle ilişkileri kolaylaştıran Karadeniz'e aktı ; dağ engeli yoktu.

Slav etnogenezi ve Slav kültürünün birincil tarihi konularını göz önünde bulundurmamız gereken bölge budur . Etnogenetik süreç, farklı tarihsel kombinasyonlardaki komşu bölgeleri kapsayabilir, bu bölgeye komşu olanlardan göç, tıpkı dışarıdaki ataların evinden bir göç süreci mümkün olduğu için gerçekleşebilir.

İki önemli not daha belirtilmelidir: ilk olarak, Slav etnogenezi geleneksel Slav standardı için kabul ettiğimizden farklı olan kabileler, Slav etnogenezi ile bir ilişkiye sahip olabilir; bu gibi durumlarda gerçeği bulmak bizim için çok zordur. İkinci not kronolojik çerçeveye atıfta bulunur: düşünmemize sadece böyle geniş bir bölgedeki birliğin zaten tarihsel bir gerçek haline geldiği andan itibaren başlamamalıyız - eski öğelerin, yerel veya yeni gelenlerin yaratıldığı yeteneğimizin en iyisini belirlememiz gerekir. .

Devamı ...  Protoslavlar.