Kelt Mitolojisi ~ BELENUS Parlayan tanrı

Kelt Mitolojisi
~ BELENUS: Parlayan tanrı

Belenus ve Belenos "Parlayan Tanrı" anlamına gelir. Kıta Avrupa, İngiltere ve İrlanda'daki Keltler tarafından bir "Güneş Tanrısı" olarak ibadet edildi ve modern tarihçiler tarafından ortak bir Kelt tanrısı olarak kabul edildi. "Güneş Tanrısı" terimi Belenus'u güneşin iyileştirici ve iyileştirici güçleriyle ilişkilendirilen önemli bir pastoral tanrı bağlamında tanımlar. İrlanda Beltaine festivali veya "Bel Ateşleri" Mayıs ayının ilk günü yapıldı ve Güneş'in sıcaklığını teşvik etmek için ateş yakıldı. Sığırlar, meraya bırakılmadan önce bu yangınlar arasında sürülerek arıtıldı. Tarihsel kanıtlar, antik Keltlerin güneşe ibadet etmediklerini, ancak görüntüler gibi açıklayıcı bir şekilde kullandıklarını göstermektedir. Belenus hakkında



Festival İrlanda'da yaz başlangıcını kutladı. İrlanda ve Avrupa'daki bu tür festivallerin ritüel amacı, tanrıların bitkileri büyümeye ve sığır sürülerini hastalıktan korumaya teşvik etmede yardım istemekti. Beltane festivali, Kelt kültürünün en önemli festivallerinden biriydi. Beltane Festivali hala 30 Nisan veya 1 Mayıs tarihlerinde İskoçya ve İrlanda'da sanatsal bir festival olarak kutlanmaktadır.

Belenos genellikle güneşi at arabasıyla gökyüzünde sürerken tasvir edildi. Danimarka'da bir güneş diski taşıyan bir model at ve araba bulundu ve Belenus'un bir temsilcisi olduğu düşünülüyordu.

Diğer temsiller Belenus'un tekerleğini kalkan olarak kullanırken gök gürültüsü cıvataları atan bir ata binmek. Tekerlek, güneş ışınları ve haleler ile bir kafa Belenus ile ilişkilidir. Galya'daki tanrıça Belisama bazen Belenus'un eşi olarak gösterilir.
Burgundy'deki Sainte-Sabine'de bulunan gibi tanrı Apollo ve Belenus ile düello Roma birliği olan şifa mabetleri, tanrının şifa ve yenilenme ile ilişkisini gösterir. Sainte-Sabine'de bulunan uzuvlar şeklindeki nesneler, sunulan dualar için ödeme olarak bırakıldıklarını göstermektedir. Kil atları da keşfedildi ve Belenus'un temsili olduğu düşünülüyor. Belenus'a ait türbeler, İskoçya'daki Inveresk'te ve Fransa'nın Bourbon-Les-Bains'inde de adını almıştı.

Belenus kültü İtalya'dan Gaul'a, günümüz Avusturya, İngiltere ve İrlanda'ya yayıldı. Avrupa, İngiltere ve İrlanda'daki otuz bir veya daha fazla arkeolojik bulgu herhangi bir Kelt tanrısı için en çok bulunan buluntulardır. Bu bulgular sadece Belenus kültünün önemini değil, Hıristiyanlığın ortaya çıkmasına kadar Kelt kültüründe ortak bir tanrı olduğunu da göstermektedir.

Belenus'un en ünlü ve çok sayıda bulgusu, İtalya'daki Aquileia'daki Maximian ve Diocietian imparatorlarından kendisine adanmış yazıtlardır. 278'de Herodianos gibi Roma tarihçileri tarafından Belenus'a, imparator Maximus tarafından Aquileia kuşatması sırasında gökyüzünde Belenus (şehrin koruyucusu) görüntüsünü gören Roma askerlerini tanımlayan referanslar yapıldı. Tertullian, 4AD'de Norican Alpleri'nde Belenus'a ibadetten bahseder.

Belenus'un arkeolojik kanıtları arasında 1AD'de Belenus'u büyük kahverengi gözlü gösteren bir bozuk para, ağır bir bıyık ve saçları güneş ışınlarını temsil eden bir koronada gösterilmiştir. Nimes'de (Fransa) bulunan bir mücevher parçası Belenus'u güneş sembolleri ve yazıtlı bir tunik giyen yaşlı bir adam olarak tasvir ediyor.

Julius Caesar, görünüşe göre Belenus'u tanrı Apollo olarak adlandırdı ve bu dernek, Kelt-Roma dünyasında yaygındı. Galli mitolojisinde ölüm tanrısı Beli ve kültünün kuzey İngiltere'de geliştiği Belatucadros gibi diğer ülkelerdeki bazı tanrılar ona dayanıyordu. İrlanda Kelt mitolojisindeki tanrı Safra, Belenus'un bir başka enkarnasyonu olarak kabul edilir.

Ortaçağda, Britanya'daki mitolojik bir kral olan Beli Mawr, görünüşe göre Sir Efsanesi'nin babası olan Pellinor'un Arthur efsanelerinde temelini oluşturuyordu. Belenus'un etkisi günümüz Avrupa'sında bulunabilir. Örneğin Llywelyn adının tanrı Lugus ve Belenus'un bir kombinasyonu olduğu düşünülmektedir. İngiltere'deki Billinsgate'in de tanrının adını verdiği düşünülmektedir.

~ Kelt Mitolojisi
Mehmet Fatih Kuşcu